Δεν χρειάζεται να δει κανείς τα σημάδια του αίματος στο πεζοδρόμιο, εκεί όπου έχασε τη ζωή του ο 44χρονος στη διασταύρωση της 3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου, όπως δεν χρειάζεται να δούμε στην τηλεόραση το βίντεο με τον ξυλοδαρμό του διαδηλωτή στην Πανεπιστημίου, για να καταλάβουμε ότι η άνοιξη στην Αθήνα δεν έφτασε με τις βιόλες, τα γιούλια και τα γιασεμιά.
Χθες το μεσημέρι, σ’ έναν κεντρικό δρόμο κοντά στην πλατεία Αττικής, είδα μια μικρή πλαστική ελληνική σημαία στερεωμένη στο παράθυρο ενός υπερυψωμένου ισογείου διαμερίσματος. Καθώς δεν υπήρχε μπαλκόνι, ο ένοικος ή οι ένοικοι είχαν απλώσει την μπουγάδα τους κάτω από τα ρολά του παραθύρου, τα οποία ήταν ανοιγμένα προς τα μπρος υπό γωνία περίπου 45 μοιρών. Στον αρθρωτό βραχίονα, που συνέδεε το ρολό με το κούφωμα, ήταν σφηνωμένο το γαλανόλευκο σημαιάκι που σήμαινε «Εδώ κατοικούν Ελληνες! Μη βαράτε, αδελφοί!»
Ο φόβος και όχι η εθνική περηφάνια οδήγησε στην τοποθέτηση της σημαίας ανάμεσα στις κάλτσες και στα σώβρακα, αφού εύκολα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι στο φτωχό και εξαιρετικά ευάλωτο διαμέρισμα κατοικούν αλλοδαποί. Το επόμενο βήμα θα είναι να αναγκάσουμε τους μη νόμιμους ξένους να φοράνε ένα χρωματιστό άστρο και όχι κατ’ ανάγκη κίτρινο.
Ημέρες φόβου, ημέρες οργής, ημέρες ντροπής. Δέκα ή και παραπάνω ένστολοι να χτυπούν ένα (1) νέο σωριασμένο στον δρόμο, στην Πανεπιστημίου, απέναντι από το όμορφο νεοκλασικό κτίριο του Τσίλερ, όπου στεγάζεται το Νομισματικό Μουσείο. Ενα ψηλό δέντρο με αραιό φύλλωμα ρίχνει στην άσφαλτο τη σκιά του που σχηματίζει ένα μοτίβο σαν γιαπωνέζικη στάμπα. Κλομπ ανεβοκατεβαίνουν, αρβύλες κλωτσούν, ενώ όλο το......στιγμιότυπο διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα. Ξαφνικά, οι αστυνομικοί αποχωρούν, εγκαταλείποντας τον οριζόντιο σάκο του μποξ στο πεδίο της μάχης.
«Μα αν ήταν ταραξίας, γιατί δεν τον συνέλαβαν;» αναρωτιέται απορημένος ο Κώστας Αρβανίτης στη χθεσινή «Πρωινή ενημέρωση» (ΝΕΤ), παρατηρώντας ότι είδαμε τους αστυνομικούς να χτυπούν, να «τιμωρούν» έναν άνθρωπο. Αραγε αυτή η επιχείρηση τρομοκράτησης, και όχι συνέτισης, καθιστά πιο ασφαλή τη ζωή μας στο κέντρο της Αθήνας;
Πριν από λίγα χρόνια, ένα κορυφαίο πολιτικό στέλεχος είχε μιλήσει για τον κίνδυνο να γίνει η Αθήνα Καμπούλ, ενώ χθες ο δήμαρχος της Αθήνας, κ. Καμίνης, μιλώντας στην «Πρώτη γραμμή» (ΣΚΑΪ), αναγνώρισε ότι υπάρχει κίνδυνος κάποιες γειτονιές της Αθήνας σε λίγο να θυμίζουν Βηρυτό της δεκαετίας του ’80. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα ακούσουμε να συγκρίνεται η Αθήνα με το προπολεμικό Βερολίνο.
Αδικος ο χαμός του 44χρονου, άδικος ο προχθεσινός τραυματισμός τόσων ανθρώπων, άδικοι οι προπηλακισμοί σε βάρος μεταναστών, άδικη και η κουκουλοφορούσα βία, άδικο είναι να ζουν άνθρωποι, ανεξαρτήτως προέλευσης και εθνικότητας, στο λαγούμι του φόβου.
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου