Χριστουγεννιάτικο δέντρο

Το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι το πλέον διαδεδομένο έθιμο σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το δέντρο παγκοσμίως συμβολίζει τη γονιμότητα και τη ζωή και κατά κάποιες δοξασίες «καθαρίζει» την ατμόσφαιρα του σπιτιού και προστατεύει από τα κακά πνεύματα.

Ας δούμε όμως πότε και από πού ξεκίνησε το έθιμο αυτό.

Όπως φαίνεται, η αρχή του βρίσκεται στον 8ο αιώνα μ.Χ. με «ηθικό αυτουργό» τον Άγιο Βονιφάτιο. Κατά πάσα πιθανότητα ο Άγιος Βονιφάτιος θέλησε να εντάξει το χριστιανικό Χριστουγεννιάτικο δέντρο στις συνήθειες των ημερών αυτών, προσπαθώντας να αντικαταστήσει παλαιότερα ειδωλολατρικά έθιμα που είχαν να κάνουν επίσης με δέντρα.

Έως και τις αρχές του 16ου αιώνα απλά τοποθετούνταν, τις ημέρες των Χριστουγέννων, ένα έλατο κυρίως στους ναούς. Κατόπιν άρχισαν να στολίζουν αυτό το δέντρο με διάφορα στολίδια και κεριά αναμμένα. Η ιδέα των αναμένων κεριών ανήκει στον Μαρτίνο Λούθηρο (Martin Luther), τον ιδρυτή της Προτεσταντικής θρησκείας, αφού πρώτος τοποθέτησε αναμμένα κεριά στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο του σπιτιού του.

Εν τω μεταξύ το Χριστουγεννιάτικο δέντρο … άρχισε να εξαπλώνεται σε διάφορους λαούς (οι Βαυαροί, οι Γερμανοί και οι Κέλτες στόλιζαν δέντρο και μάλιστα υπήρχε στα έθιμά τους η δενδρολατρεία), περνώντας ακόμα και στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Το 1833 έφτασε το έθιμο αυτό στην Ελλάδα. Το πρώτο Χριστουγεννιάτικο δέντρο που στολίστηκε στην χώρα μας, ήταν αυτό στα ανάκτορα του Όθωνα στο Ναύπλιο.

Η ευρεία εξάπλωση του εθίμου το καθιστά πλέον ένα εμπορεύσιμο αγαθό. Ο πρώτος άνθρωπος που ασχολήθηκε με το εμπόριο Χριστουγεννιάτικων δέντρων ήταν ο Αμερικανός Μαρκ Καρ, ο οποίος το 1851 πούλησε στην Νέα Υόρκη έλατα που έκοψε από ένα κτήμα του στην Πενσυλβάνια. 

Από αυτό το κτήμα ίσως και να προερχόταν το δέντρο που αγόρασε ο Έντουαρντ Τζόνσον (Edward Johnson) και στόλισε για πρώτη φορά, το 1882 στην Νέα Υόρκη, με λάμπες ηλεκτρικού. 

Όμως το Χριστουγεννιάτικο δέντρο προϋπήρχε στο Βυζάντιο από τον 6ο αιώνα. Στη Βυζαντινή εποχή, σε χριστιανικά κείμενα περιγράφουν ναούς στους οποίους βρίσκονταν μεγάλα ορειχάλκινα δέντρα διακοσμημένα με διάφορα χρυσά, ασημένια και χάλκινα στολίδια που απεικόνιζαν ζωάκια, καρπούς, πουλιά, αυγά, κουδουνάκια. 

Περιγραφές αναφέρουν ότι το τέμπλο της Αγίας Σοφίας ήταν στολισμένο με διάφορα μεταλλικά κυπαρίσσια που αντί για καρπούς είχαν φωτάκια, φυσικά όχι ηλεκτρικά, αλλά από κεριά ή καντηλάκια. 

Στη μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους θα βρούμε ένα μανουάλι με επτά φώτα-κεριά σε σχήμα λεμονιάς.

Τα χρόνια περνούν και δειλά δειλά κάνουν την εμφάνιση τους και τα πρώτα τεχνητά έλατα. Εμφανίζονται στην αγορά σε χαμηλότερη τιμή από αυτή των φυσικών διαθέτοντας επιπλέον το πλεονέκτημα της χρήσης τους επί μακρά σειρά ετών, γεγονός που τα κάνει ακόμα οικονομικότερα. Στις μέρες μας τα φυσικά δέντρα έχουν επανέλθει στην αγορά, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί μια πολύ προσοδοφόρα εμπορική αλυσίδα γύρω από την παραγωγή και την διακίνηση τους.

Στην Ελλάδα, το Χριστουγεννιάτικο δέντρο εκτόπισε το παραδοσιακό καραβάκι που στόλιζαν οι Έλληνες τις ημέρες των Χριστουγέννων. Σε ορισμένες περιοχές (κυρίως στα νησιά) εξακολουθούν να στολίζουν «καραβάκια», ενώ τα τελευταία χρόνια γίνεται μια αξιέπαινη προσπάθεια ορισμένων Δήμων της χώρας, να επαναφέρουν το έθιμο στην αρχική του μορφή, στολίζοντας στις πλατείες τους καραβάκια αντί για έλατα.

Το μεγαλύτερο φυσικό Χριστουγεννιάτικο δέντρο είχε ύψος 67,36 μέτρα. Στολίστηκε το 1950 στο Σιάτλ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και ήταν ένα έλατο της ποικιλίας Pseudotsga menziesii.

Χριστουγεννιάτικη Φάτνη

Καθώς το Χριστουγεννιάτικο δέντρο συνεχίζει την πορεία του στο χρόνο, κάποια στιγμή εντάσσεται στον στολισμό του και η φάτνη. Η φάτνη, μια απεικόνιση δηλαδή του στάβλου που γεννήθηκε ο Χριστός, είχε ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν με την διαφορά ότι ήταν «παραστάσεις» σε μεγάλο μέγεθος, που δεν φτιάχνονταν μέσα στα σπίτια.

Μία φυσικού μεγέθους φάτνη, ήταν η πρώτη φάτνη του 1224 μ.Χ. Ο Ιταλός Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης (Ο Φτωχούλης του Θεού, όπως έλεγε ο Καζαντζάκης), έστησε αυτήν την φάτνη στο Ιταλικό χωριό Greccio. Για την κατασκευή της χρησιμοποίησε ξύλα και άχυρα ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι τα ζώα ήταν πραγματικά. Από εκεί ξεκίνησε το έθιμο της Χριστουγεννιάτικης φάτνης και έφτασε ως τις μέρες μας όπου συνοδεύει τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα που στολίζουμε στα σπίτια μας.

Μια από τις μεγαλύτερες Χριστουγεννιάτικες φάτνες που έχουν κατασκευαστεί, φιλοξενείται στην Αυστρία, στο μουσείο της πόλης Στάιερ. Φτιάχτηκε το 1930 και οι φιγούρες που την αποτελούν ανέρχονται στον εκπληκτικό αριθμό των 778!!!

Η Γαλοπούλα

Στην Ευρώπη, υπήρχε παλαιότερα η συνήθεια να μαγειρεύουν μεγάλα πουλιά για το γιορτινό γεύμα. Προτιμούσαν τους φασιανούς, τις χήνες και τα παγόνια. Όταν, όμως δοκίμασαν τη γαλοπούλα, την καθιέρωσαν ως το κατεξοχήν χριστουγεννιάτικο γεύμα. Στις αρχές του 19ου αιώνα, στο Νόρφολκ της Αγγλίας οι πτηνοτρόφοι έλυσαν το πρόβλημα της μεταφοράς της γαλοπούλας ως εξής: έβαζαν τα πουλιά να διανύουν πάνω από 100 χιλιόμετρα σε μια εβδομάδα για να φτάσουν στην πρωτεύουσα. Κι επειδή τα πόδια της γαλοπούλας δεν είναι φτιαγμένα για πεζοπορία, φορούσαν στα πόδια των πουλιών ειδικά καλύμματα ή βουτούσαν τα πόδια σε πίσσα, για να σκληρύνουν!

Η Προέλευση της Χριστουγεννιάτικης κάρτας

Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Britannica Online, αν και οι ξυλοχαράκτες κατασκεύαζαν αντικείμενα με θρησκευτικά θέματα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η πρώτη Χριστουγεννιάτικη κάρτα, με τη σημερινή της έννοια, πιστεύεται ότι σχεδιάστηκε από τον Callcott Horsley στην Αγγλία το 1843.Λέγεται ότι την δημιούργησε για τον φίλο του Sir Henry Cole. Μία έκδοση 1.000 καρτών βγήκε προς πώληση στο Λονδίνο. Λιθογραφήθηκε σε χοντρό χαρτόνι, 5 1/8 επί 3 1/4 inches, σε σκούρα σέπια και ζωγραφίστηκε με το χέρι. Το κέντρο της κάρτας έδειχνε ένα οικογενειακό πάρτι σε εξέλιξη, κάτω από το οποίο υπήρχαν οι λέξεις «Χαρούμενα Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο Έτος». Στη μία πλευρά υπάρχει μία σκηνή που ταΐζουν κάποιον πεινασμένο και στην άλλη μία σκηνή που ντύνουν τους φτωχούς. Στις ΗΠΑ, ο κύριος Pease, ιδιοκτήτης ενός καταστήματος στο Albany της Ν. Υόρκης, κατασκεύασε στα μέσα του 19ου αιώνα μία κάρτα με «Χριστουγεννιάτικες ευχές από το μεγάλο κατάστημα του Pease, το ναό της μόδας».

ΠΗΓΗΕΣ : www.matia.gr, www.paidika.gr, dim-rizou.pel.sch.gr