Οπολιτισμός δεν είναι τσόντα ή συμπλήρωμα της ζωή και της πολιτικής. Δεν είναι επιδόρπιο και δεν καταναλώνεται ούτε εμπορευματοποιείται. Είναι η ουσία και η πεμπτουσία της καθημερινής απλής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής, των ανθρώπων-πολιτών, είναι ένα χαμόγελο, μια χειρονομία, ένα αίσθημα, μια αίσθηση, μια σχέση που διαπλέει και διαπερνάει όλες τις σχέσεις και συμπεριφορές δίνοντας χυμούς και ζωή στο αποξηραμένο σώμα των κοινωνιών, που τροφοδοτούνται και σιτίζονται από τα σκουπίδια που παράγει, πλασάρει και πουλάει ο ιμπεριαλιστικός πολεμικός πολιτισμός του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος που φτιάχνει "κοινωνίες θεάματος" και εικονικές πραγματικότητες στερώντας τες από το ψωμί και την ουσία, που δεν μπορούν να ζυμωθούν χωρίς πόνο!
Πόλις - πολίτες, πολιτική, πολιτισμός, δεν είναι απλώς ομόρριζες λέξεις, είναι αξεχώριστες ως έννοιες και οι σημασίες τους είναι συμπληρωματικές, ενιαίες και αδιαίρετες. Είναι ο πολιτισμός αναπόσπαστο συστατικό της φύσης, της μάνας που μας έπλασε και της ύπαρξής μας που οφείλουμε να σεβόμαστε. Δεν περιορίζεται στις χαρές της τέχνης, της λογοτεχνίας, της απόλαυσης του ωραίου, γενικώς ενός έργου. Είναι σύμφυτη σχέση με τις αμέτρητες χαρές της φύσης και η προέκτασή της στη νοητική και διανοητική διάστασή της. Είναι το κόσμημα και η κοσμιότητα του κόσμου, που εξυψώνει τον άνθρωπο.
Το εγώ της ιδιοκτησίας και της επιβολής έχει παραμερίσει και εξουδετερώσει το εμείς, που σημαίνει ο σεβασμός στο διαφορετικό που είμαστε και υπάρχει, ως ομορφιά και πλούτος, κατατροπώνεται και η.......ισότητα της διαφοράς, που ανοίγει τον δρόμο να βγει μπροστά ο καλύτερος, γιατί όλοι θα έχουν όφελος, καθώς και όλη η κοινωνία γίνεται χτύπημα φανερό και κρυφό κάτω από τη ζώνη, γίνεται ψιλά γράμματα σε ένα σύστημα εθνικό και παγκόσμιο καπιταλιστικό, που παράγει και εμπορευματοποιεί τα πάντα. Ακόμα και τον ίδιο τον άνθρωπο, που συνεχώς του απαξιώνει τη ζωή και τον τοποθετεί ως αριθμό αφαιρώντας του το όνομα, κάτω από τα κέρδη. Η αντίσταση στις μεταλλάξεις και στις μεταλλαγές που συντελούνται πολλές φορές καθημερινά και ανεπαισθήτως χωρίς να αντιλαμβανόμαστε και να συνειδητοποιούμε πώς χτίζονται τείχη γύρω μας και μέσα μας, μπορεί να γίνει από τον πολιτισμό που πολεμάει τη βαρβαρότητα, στην οποία μας σπρώχνει το σύστημά τους... Η ελευθερία είναι ο καθαρός αέρας που μπορεί να τα σαρώσει όλα τα σκουπίδια-εμπόδια. Δεν μπορεί όμως να αντιμετωπίζουμε και να βλέπουμε τη ζωή σαν τουρίστες.
Ηδη από επισκέπτες, από περιηγητές, από παραθεριστές έχουμε μεταμορφωθεί σε ευκαιριακούς και κακούς τουρίστες, που σαν τέτοιοι αντιμετωπίζονται στο πεδίο της αγοράς, τις μεταλλαγμένες και παραμορφωμένες κοινωνίες, σε χωριά και πόλεις, σε βουνά και θάλασσες. Ηδη η πολιτική απαξιώνεται καθώς και όλοι οι επαγγελματίες της πολιτικής λοιδορούνται. Το κενό που δημιουργείται και το αδιέξοδο καλείται η δημοκρατία να το αντιμετωπίσει. Οσο όμως η ίδια πάσχει και παραμένει βρώμικο πουκάμισο αδειανό χωρίς την παρουσία και τη συμμετοχή των ενεργών πολιτών που καλούνται να γεμίσουν τα κενά και να δώσουν ουσία και περιεχόμενο, το αδιέξοδο θα το εκμεταλλεύονται οι κερδοσκόποι που παίζουν σκάκι πάνω στις πλάτες των καταφρονεμένων που υποφέρουν και γογγύζουν, στο όνομα της κρίσης του συστήματός τους και δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ραστώνη και θερινές διακοπές.
ethnos.gr 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου