Της Μάρως Βακαλοπούλου
Η Ούρσουλα Λαχ είναι βιβλιοθηκάριος. Γεννήθηκε στην Πολωνία, αλλά ζει στη Νορβηγία εδώ και 37 χρόνια. Για να πάει στη δουλειά της, στη Βιβλιοθήκη Ντέιχμαν, συνήθως κόβει δρόμο μέσα από το κέντρο του Οσλο. Εως πέρυσι το καλοκαίρι ξέκλεβε λίγο χρόνο για να πεταχτεί απέναντι, στο όμορφο πάρκο όπου την ησυχία διατάρασσαν μόνο οι χαρούμενες φωνές των παιδιών. Δεν το κάνει πια. Λίγο πιο κάτω, στον ίδιο δρόμο, είχε παρκάρει πριν από έναν χρόνο το φορτηγάκι του γεμάτο εκρηκτικά ο Αντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ.
Η 22α Ιουλίου είναι μια ημερομηνία που κυνηγάει τη Νορβηγία∙ μια ημερομηνία που θα ήθελε να ξεχάσει, αλλά δεν θα μπορέσει ποτέ. Η ημερομηνία της διπλής επίθεσης: στο Οσλο, με παγιδευμένο αυτοκίνητο και στόχο την ηγεσία της χώρας, και στη θερινή κατασκήνωση του νησιού Ουτόγια, με σκοπό να αφανίσει την επόμενη γενιά του Εργατικού Κόμματος. Ο απολογισμός: 77 νεκροί, εκ των οποίων οι περισσότεροι έφηβοι. Ο νεότερος ήταν μόλις 14 ετών.
Ο Μπρέιβικ υπήρξε αδίστακτος. Δεν συγκινήθηκε ούτε όταν τα θύματά του τον παρακαλούσαν να δείξει έλεος. Το έκανε για την πατρίδα, είπε στην απολογία του. Δεν ήταν σφαγή, ήταν μια απάντηση στη μεταναστευτική πολιτική της νορβηγικής κυβέρνησης, «μια επιχείρηση υπεράσπισης της Νορβηγίας από την πολυπολιτισμικότητα και τον ισλαμικό κίνδυνο», ισχυρίστηκε ο εξτρεμιστής δολοφόνος στη δίκη του, τον περασμένο Απρίλιο - η απόφαση του.....δικαστηρίου αναμένεται στις 24 Αυγούστου.
Οι πρώτες αντιδράσεις ήρθαν αμέσως μετά το πρώτο σοκ. Χιλιάδες Νορβηγοί βγήκαν στους δρόμους όχι για να φωνάξουν, αλλά για να τραγουδήσουν με τριαντάφυλλα στα χέρια. Ενα τεράστιο χαλί από λουλούδια στρώθηκε στον δρόμο που οδηγεί στον καθεδρικό ναό του Οσλο. Μαζί και ένα μήνυμα: «Εάν ένας άνθρωπος μπορεί να δείξει τόσο μίσος, φανταστείτε πόση αγάπη μπορούμε να δείξουμε όλοι μαζί».
Σε πολιτικό επίπεδο, ο νορβηγός Πρωθυπουργός Γενς Στόλτενμπεργκ δεσμεύτηκε να κάνει τα πάντα προκειμένου να μην υπονομευθούν οι αξίες της χώρας.
Εναν χρόνο αργότερα φαίνεται ότι κράτησε τον λόγο του. Ούτε οι αρμοδιότητες της Αστυνομίας αυξήθηκαν ούτε η νομοθεσία περί τρομοκρατίας άλλαξε. Στους δρόμους του Οσλο οι κάμερες παρακολούθησης εξακολουθούν να είναι απειροελάχιστες και οι αστυνομικοί μπορούν να οπλοφορούν μόνο εφόσον έχουν ειδική άδεια. Ακόμη και η κεντρική πύλη που οδηγεί στο Κοινοβούλιο, στην καρδιά της πρωτεύουσας, παραμένει ανοιχτή και αφύλακτη. Η ηγεσία της χώρας είναι πεπεισμένη ότι ο κόσμος δεν θέλει νόμους που θα καταπατούσαν τα θεμελιώδη δικαιώματά του, όπως η προστασία της ιδιωτικής ζωής. Γιατί η Νορβηγία δεν ακολούθησε το παράδειγμα της Αμερικής; Ο Γιαν Εγκελαντ, πρώην αξιωματούχος του νορβηγικού υπουργείου Εξωτερικών και νυν υποδιευθυντής της οργάνωσης Human Rights Watch, εξηγεί ότι «σε ένα μέρος όπως η Νορβηγία το τρομοκρατικό χτύπημα το βλέπεις κυρίως από την οπτική της επιβολής του νόμου. Στις ΗΠΑ το βλέπεις από την οπτική του πολέμου, σαν να πρόκειται για ένα έθνος που δέχεται επίθεση».
tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου