Η πολύπλευρη κρίση, καθώς εκδιπλώνεται από το οικονομικό πεδίο στο κοινωνικό κι από εκεί στο πολιτικό, σωρεύει ερείπια μπρος στα μάτια μας. Η έλλειψη συνεκτικής δομής στην παραγωγή και τη διοίκηση άφησε τη χώρα εντελώς απροστάτευτη στους διεθνείς ανέμους, και τους αδύναμους πολίτες χωρίς χρονοανθεκτικό δίχτυ προστασίας. Πίσω από αυτά τα κενά βρίσκεται ασφαλώς το μεγάλο πολιτικό έλλειμμα: έλλειμμα σκέψης, πράξης και ηγεσίας. Αυτό το έλλειμμα σφραγίζει την παρούσα ιστορική συγκυρία του ελληνισμού. Το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης διοίκησε χωρίς εθνικό σχέδιο, ιδίως μετά την ιστορική καμπή του 1989. Η ένταξη στο ευρωπαϊκό ολοκλήρωμα ήταν η μόνη στρατηγική, αλλά κι αυτή πραγματοποιήθηκε μηχανιστικά, χωρίς ορθή αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων και με εγκατάλειψη έως ατροφίας οποιασδήπτε εθνικής αφήγησης, πλην του εκσυγχρονιστικού ιδεολογήματος. Ενώ η δημογραφική σύνθεση μεταβαλλόταν ραγδαία λόγω γήρανσης και μεταναστευτικών ροών και τα εκτενέστατα μεσοστρώματα αναδιατάσσονταν εν τω βάθει, οι πολιτικοί οργανισμοί αδυνατούσαν να απορροφήσουν κραδασμούς και, κυρίως, να εκφράσουν την αναδυόμενη νέα κοινωνία. Σε δύο δεκαετίες η απόσταση κοινωνίας και πολιτικής μετεβλήθη σε βάραθρο, με την οικονομία και τη διοίκηση να γκρεμίζονται αυτονομημένες.
Τώρα, κατά τη μακρά κορύφωση της κρίσης, εντοπίζεται δραματικά το έλλειμμα: στον θρυμματισμένο λόγο, στο...........ψυχοπνευματικά ανεπαρκές πολιτικό προσωπικό, στις στεγνές δεξαμενές των κομμάτων, στην ιδιοτέλεια των ελίτ, στη σιωπή των διανοουμένων. Ολα συνεκβάλλουν στο κενό ηγεσίας. Στις πιο κρίσιμες ώρες, οι Ελληνες δεν έχουν ηγέτες. Αλλά μήπως επειδή δεν εξέλεγαν ηγέτες, αλλά κομματάρχες και αδύναμους πρίγκιπες, μήπως γι’ αυτό ακριβώς κατέληξαν στη μαύρη οπή;
Η κρίση έριξε το βλέμμα της σαν τη Μέδουσα και πέτρωσε τα κυβερνητικά κόμματα. Πέτρωσε την οικονομία και την πολιτική. Η κοινωνία όμως δεν πετρώνει, δεν ξηραίνεται, πάντα περιέχει κόκκον σινάπεως, και όταν σπαρή γίνεται μείζων και ποιεί κλάδους μεγάλους.
kathimerini.gr 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου