Εκείνη την ημέρα η Φελισιτά Πίντο είχε φθάσει πολύ νωρίς στην είσοδο του οικισμού πολυτελών κατοικιών «El Algarrobal II». Εργαζόταν ως οικιακή βοηθός σε ένα από τα σπίτια και, επειδή το λεωφορείο που θα τη μετέφερε ως εκεί αργούσε, αποφάσισε να περπατήσει ως τη δουλειά της. Μόλις είδαν την 57χρονη γυναίκα να περπατά στον δρόμο οι φρουροί της ασφάλειας του οικισμού έτρεξαν να τη σταματήσουν.
Αρκετά αργότερα ο Μπρους Τέιλορ, ο εργοδότης της, είδε τη Φελισιτά να φτάνει με το λεωφορείο σε κατάσταση πανικού. Του είπε ότι οι φρουροί την κακομεταχειρίστηκαν, τη χτύπησαν και την ταπείνωσαν. Και τότε ο Τέιλορ, ιδιοκτήτης ενός από τα 382 οικόπεδα (των 5 στρεμμάτων έκαστο) του οικισμού, πήρε στα σοβαρά μια επιστολή που είχε λάβει έναν χρόνο νωρίτερα και στην οποία οι διαχειριστές του «El Algarrobal II» εξηγούσαν ότι οι οικιακές βοηθοί, οι καθαριστές πισίνας, οι κηπουροί και άλλοι εργάτες μπορούσαν να κινούνται μόνο με τα ειδικά λεωφορεία και απαγορευόταν αυστηρά να περπατούν στους δρόμους του οικισμού ώστε «να μη διαπράττουν κλοπές ούτε να αποκτούν πληροφορίες σχετικές με την ιδιωτική ζωή των άλλων ενοίκων όταν κατευθύνονται προς την κατοικία στην οποία λένε πως εργάζονται».
Μπροστά σε αυτή την κατάφωρα διακριτική μεταχείριση ο.....Μπρους Τέιλορ προέβη σε μια γενναιόδωρη χειρονομία και πράξη πολιτικής ανυπακοής. Παραχώρησε ένα κομμάτι του οικοπέδου του στην οικιακή βοηθό του, δίνοντας έτσι στη Φελισιτά καθεστώς ιδιοκτήτη στον οικισμό, που της επιτρέπει να μετακινείται ελεύθερα πεζή.
Η ιστορία της Φελισιτά Πίντο προκάλεσε σάλο στη Χιλή. Οταν μάλιστα μια άλλη κάτοικος του «El Algarrobal II», η Ινές Πέρες Κόνσα, φάνηκε να δικαιολογεί σε τηλεοπτικό κανάλι την απαγόρευση λέγοντας, «μα φαντάζεστε όλες τις υπηρέτριες του οικισμού να πηγαίνουν περπατώντας προς την έξοδο, όλους τους εργάτες να περπατούν στους δρόμους του και τα παιδιά σου να κάνουν δίπλα ποδήλατο;», το twitter και το facebook γέμισαν μηνύματα μίσους και ύβρεις εναντίον της - σε σημείο που η Αστυνομία έθεσε υπό προστασία την ίδια και την οικογένειά της.
Η ιστορία είναι ενδεικτική του κοινωνικού ρήγματος που διχάζει σήμερα την πατρίδα του Πάμπλο Νερούντα, σημειώνει ο Λοΐκ Ρεσί στον ιστότοπο Slate. Το γεγονός ότι πήρε τέτοια έκταση δείχνει ότι ξύπνησε κάτι βαθύ στην κοινωνική συνείδηση των Χιλιανών. Μια μορφή διακρίσεων ρίζωσε στη Χιλή κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοτσέτ, από το 1973 ως το 1990, την οποία η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας δεν έχει καταφέρει να ξεριζώσει. Η Χιλή, όπου ο αιματοβαμμένος δικτάτορας παρέμεινε επίτιμος γερουσιαστής έως τον θάνατό του, εξακολουθεί να χωρίζει τους πολίτες της σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, μια κατάσταση που απελπίζει τις μεσαίες τάξεις, αλλά κυρίως αυτούς που ανέκαθεν αισθάνονταν στο περιθώριο.
tanea.gr 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου