Ούτε τάξη ούτε ηθική

Του Ρούσου Βραννά

Ούτε τάξη...

... ούτε ηθική. Μάταια το σύστημα προσπαθεί απεγνωσμένα να επανέλθει στις «παλιές καλές» αρχές του, στις οποίες στήριζε την επιβολή του. Η μεγαλύτερη ένωση οικονομολόγων του κόσμου, η αμερικανική, επιχείρησε τη θέσπιση κώδικα δεοντολογίας, ύστερα από καταγγελίες για οικονομολόγους που δεν υπηρετούν την επιστήμη τους αλλά συγκεκριμένα ειδικά συμφέροντα. Ομως, από τα 18.000 μέλη της, μεταδίδει το πρακτορείο Ρόιτερ, μόνο καμιά δεκαριά ανταποκρίθηκαν στην έκκλησή της. Φταίει άραγε το ηθικό έλλειμμα μερικών οικονομολόγων για τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση; «Κυνηγάμε μυρμήγκια, ενώ οι ελέφαντες έχουν ήδη εγκαταλείψει το δωμάτιο», λέει ο οικονομολόγος Ντέιβιντ Καρντ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας. «Η ουσία είναι πως οι τραπεζίτες που διασώθηκαν εις βάρος της πραγματικής οικονομίας σήμερα ελέγχουν τους πολιτικούς».

Παράδειγμα...

... η Ευρώπη. Η πολιτική της για την αντιμετώπιση της κρίσης αλλάζει από ώρα σε ώρα. Η ευρωπαϊκή ηγεσία δείχνει να μην ξέρει ούτε τι θέλει ούτε τι κάνει. Αυτό που βάζει σήμερα στο τραπέζι είναι ένα χαμηλότοκο πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης. Α ναι, πρόκειται πάλι για μια πρόταση των τραπεζιτών της Γκόλντμαν Σακς (που γίνεται αποδεκτή παρά τον αμαρτωλό ρόλο τους στην τρέχουσα κρίση). Το πιθανότερο είναι πως, αν αυτές οι χώρες εφαρμόσουν το πρόγραμμα, οι αγορές θα το θεωρήσουν «τεχνική πτώχευση». Ομως, αυτό δεν απασχολεί την ευρωπαϊκή ηγεσία. Το μόνο που τη νοιάζει είναι να εξακολουθήσει να ρίχνει προπέτασμα καπνού, ώσπου οι ευρωπαϊκές τράπεζες να προφτάσουν να μετατρέψουν τα σκουπιδόχαρτα που κρατούν στα χέρια τους σε .....πραγματικά περιουσιακά στοιχεία, μέσω της λεηλασίας του πλούτου των χωρών. Η ευρωπαϊκή ηγεσία δεν έχει σχέδιο για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του δυσβάστακτου χρέους των χωρών, που έχει διαβρώσει το αφερέγγυο πια ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Και ας είναι ο κίνδυνος εξαιρετικά υψηλός, όπως γράφει το περιοδικό «Σπίγκελ», η κρίση χρέους να μεταδοθεί στην Ισπανία και στην Ιταλία.

Οι πολιτικές...

... ηγεσίες έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά (πρώτα στους τραπεζίτες και τώρα στις συνέπειες που είχε η παράδοσή τους σε αυτούς). Τίποτα από όσα κάνουν δεν πιάνει. Κόβουν τις δημόσιες δαπάνες και βλέπουν την ανεργία να αυξάνεται δραματικά. Ανεβάζουν τους φόρους και βλέπουν την ανεργία να αυξάνεται ξανά και την οικονομία να βουλιάζει στην ύφεση, καθώς οι επιχειρηματίες φυγαδεύουν τις δουλειές τους και τα λεφτά τους στο εξωτερικό. Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; 

Επειδή... 

... αυτή η κρίση δεν είναι σαν τις άλλες, εκείνες που το σύστημα εύκολα τις ξεπερνούσε κάθε πέντε, δέκα χρόνια. Κάθε μέρα που περνά είναι σαν να μας οδηγεί ξανά στο 2007, τότε που ξέσπασε η μεγάλη παγκόσμια κρίση. Μάλιστα, ο οικονομικός αναλυτής Μόζες Κιμ το έχει σίγουρο πως οδεύουμε σε μια επανάληψή της. Επειδή είναι μια κρίση ολόκληρου του συστήματος, που βυθίζει την ανθρωπότητα ολοένα και πιο βαθιά στην αταξία και στην εξαθλίωση, με ελάχιστες ελπίδες λειτουργικής ή ηθικής αναβάθμισής του.

tanea.gr