Για πολέµους...
... ο άνθρωπος πάντα έβρισκε πολλές αφορµές. Οµως, ο 21ος αιώνας, στον οποίο έχουµε µπει πια για τα καλά, ίσωςνα αποδειχθεί ο αιώνας των πολέµων για ένα πιάτο φαΐ.
Η πείνα...
... εξαπλώνεται στις µέρες µας. Οι τιµές των τροφίµων σκαρφαλώνουνστα ύψη. Και άλλα 44 εκατοµµύρια άνθρωποι προστέθηκαν στους ανθρώπους που ζουν σε απόλυτη φτώχεια εδώ και έναν χρόνο, σύµφωνα µε την Παγκόσµια Τράπεζα. Οσο για τονΟΗΕ, υπολογίζει πως ένα δισεκατοµµύριο άνθρωποι ζουν σήµερα σε συνθήκες χρόνιας πείνας, κάτι που αποτελεί σκάνδαλο σε έναναιώνα που θα µπορούσε να ήταν αιώνας της αφθονίας. Και καθώς αυτοί οι αριθµοί γίνονται αστρονοµικοί, ακόµη ένας παράγοντας έρχεται να προστεθεί ως αιτία για την ακρίβεια των τροφίµων, πέρα από τις τρύπιες τσέπες των φτωχών: οι τεράστιες ποσότητες χρήµατος που έχουν πέσει τα τελευταία χρόνια στις διεθνείς αγορές εµπορευµάτων. Σίγουρα, η διαβόητη πια επενδυτική τράπεζα Γκόλντµαν Σακς, οι σκοτεινές κερδοσκο πικές δραστηριότητες της οποίας συνετέλεσαν στηντρέχουσα οικο νοµική κρίση, έβλεπε πολύ µακριά όταν το 1991 συνέτασσε έναν δείκτη 18 εµπορευµάτων, µεταξύ των οποίων περιλαµβάνονταν και τρόφιµα, καλώντας τους απανταχού κερδοσκόπους να επενδύσουν σε αυτά. Μετά την κατάρρευση τηςστεγαστικής αγοράς και την κρίση.....χρέους των χωρών και των ανθρώπων, το χρηµατιστήριο της πείνας υπόσχεται άφθονα κέρδη σε εκείνους που δεν κινδυνεύουν ούτε κινδύνεψαν ποτέ από αυτήν.
Στις ΗΠΑ...
... γράφει ο Λέστερ Μπράουν στο περιοδικό «Φόρεϊν Πόλισι», όταν οι παγκόσµιες τιµές σίτου ανεβαίνουν 75%, όπως συνέβη πέρυσι, σηµαίνει το πολύ πολύ µια διαφορά 10 σεντςσε µια φραντζόλαψωµί των 2 δολαρίων. Στο ΝέοΔελχί ή στην Τζακάρτα όµως, ο διπλασιασµός της τιµής του σίτου σηµαίνει και διπλασιασµό τηςτιµής του ψωµιού. Γιατις πλούσιεςχώρες, οι πολίτες των οποίων ξοδεύουν λιγότερο από το ένα δέκατο του εισοδήµατός τους στο σούπερ µάρκετ, η µεγάληάνοδος των τιµών των τροφίµωνπου βλέπουµε τελευταίως µπορεί µεν να είναι ενοχλητική αλλά δεν είναι συµφορά. Οµωςγια τους 2 δισεκατοµµύρια φτωχότερους ανθρώπους του πλανήτη, που ξοδεύουν έως και το 70% του εισοδήµατός τους σε τρόφιµα, αυτές οι τιµές σηµαίνουν ότι αναγκάζονται να περικόψουν από δύο σε ένα τα πιάτα που βάζουν κάθε µέρα στο τραπέζι τους. Και αυτό δεν πρόκειται να το δεχθούν αδιαµαρτύρητα.
Οι κακές...
... σοδειές και η ξέφρενη κερδοσκοπία συνθέτουν µια νέα γεωπολιτική, πολύ πιο ασταθή από εκείνες που είχαµε γνωρίσει µέχρι τώρα: τη γεωπολιτική των τροφίµων. Η φετινή χρονιά είναι άλλη µια χρονιά κρίσης τροφίµων. Θα µπορούσαµε να δούµε νέες ταραχές για το ψωµί, όπως το 2007. Και πολιτικές επαναστάσεις. Οι εξεγέρσεις που έδιωξαν τονΜπεν Αλιαπό την Τυνησία, τον Μουµπάρακ από τηνΑίγυπτο και που απειλούν τονΚαντάφι στη Λιβύη (µια χώρα που εισάγει το 90% των σιτηρών της), ίσως λοιπόν να µην είναι το τέλος αυτής της ιστορίαςαλλά η αρχή της.
tanea.gr 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου