Βροχή .....

Το πρόσωπο της μέρας χαρακώνει
η αργυρή λεπίδα της βροχής
κι όμως η λάμψη αυτή που με κυκλώνει
είναι η βροχή μιας άλλης εποχής


Και σε χρονιές σε παίρνει που η μοίρα
σε μοίρανε να δεις μέσα απ' το χώμα
του ρόδου του εκατόφυλλου τη σπείρα
το άλικο παράξενό του χρώμα


Αυτή η βροχή που τα τζάμια θολώνει
Στην ξεχασμένη αυλή μιας γειτονιάς
αλλοτινής τα σταφύλια χρυσώνει
στην ξεχασμένη αυλή μιας.....γειτονιάς

Κι όσο γέρνει η μέρα το υγρό της στεφάνι
μία φωνή ξανακούω, έναν αχό λησμονιάς:
τον πατέρα μου, λες και δεν έχει πεθάνει.

του Jose Alberto Maria Gallo
σε ποίηση Jorge Luis Borges
και μετάφραση Δημήτρη Καλοκύρη
(διασκευή μουσικής: Υπόγεια Ρεύματα)
 
με τα Υπόγεια Ρεύματαcd: Ο μάγος κοιτάζει την πόλη, 1994
(key-em-jukebox.blogspot.com/)