Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Άδειοι ουρανοί

Τρίκκας Μιχάλης
Μια ζοφερή πρόβλεψη, που αποδίδεται μάλλον εσφαλμένα στον Αϊνστάιν, αναφέρει ότι το ανθρώπινο είδος θα έχει τέσσερα μόλις χρόνια ζωής από τη στιγμή που οι μέλισσες θα εξαφανιστούν. 

Είναι ένας αφοπλιστικά απλός συλλογισμός. Χωρίς μέλισσες θα περιοριστεί η επικονίαση, χωρίς αυτήν τα φυτά θα λιγοστέψουν, θα ακολουθήσουν τα ζώα και τελικά οι άνθρωποι.

Κάθε κρίκος είναι απόλυτα αναγκαίος στη φυσική αλυσίδα. Παρ' όλα αυτά, πολλαπλασιάζονται οι ενδείξεις ότι πολλοί κρίκοι έχουν αρχίσει να "σπάνε" με αποτέλεσμα η αλυσίδα να γίνεται ολοένα και πιο ασταθής. Και δεν χρειάζεται πάντοτε μια επιστημονική έρευνα που να το αποδεικνύει. Αρκεί κανείς να σηκώσει το βλέμμα ψηλά για να παρατηρήσει ότι τα σμήνη των αποδημητικών πτηνών που κάποτε διέσχιζαν τους ουρανούς κάθε φθινόπωρο είναι πια ένα εξαιρετικά σπάνιο θέαμα.


Οι Βρετανοί ορνιθολόγοι καταγράφουν σήμερα μείωση της τάξης του 40-60% σε πολλούς πληθυσμούς πτηνών της χώρας. Η αστικοποίηση, η μείωση των δασών και η εκβιομηχάνιση της γεωργίας δεν μπορούν να εξηγήσουν από μόνοι τους μια τόσο μεγάλη μείωση. Τι φταίει τελικά; Ο....Ολλανδός ερευνητής Χενκ Τενίκις θεωρεί ότι η εξήγηση βρίσκεται στον περιορισμό του αριθμού των εντόμων.

Στο βιβλίο του "Συστηματική απεντόμωση, μια καταστροφή σε εξέλιξη", το οποίο κυκλοφόρησε αυτό τον μήνα, ο Τενίκις κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις των εντομοκτόνων νέας γενιάς. Τα λεγόμενα νεονικοτινοειδή κάνουν ακόμη και το φονικό DDT να μοιάζει αθώο. Είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά. Ως υδατοδιαλυτά, μολύνουν ολόκληρο το φυτό, από τα φύλλα μέχρι τους σπόρους.

"Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι πληθυσμοί των πτηνών που έχουν γνωρίσει τη μεγαλύτερη μείωση από τη δεκαετία του '90 βασίζονται στα έντομα για τη διατροφή τους" σημειώνει. Οι μελισσοκόμοι ήταν οι πρώτοι που παρατήρησαν το πρόβλημα. Οι μέλισσες άρχισαν να εγκαταλείπουν τις κυψέλες τους και να πεθαίνουν. Το φαινόμενο έγινε γνωστό ως διαταραχή κατάρρευσης αποικιών. Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία το 1994 και έλαβε μαζικές διαστάσεις στις ΗΠΑ δώδεκα χρόνια αργότερα.

Μειώνονται άραγε όλα τα έντομα με τον ίδιο ρυθμό; Ο Τενίκις υποστηρίζει ότι είναι κάτι πολύ δύσκολο να ερευνηθεί επιστημονικά. "Το πρόβλημα είναι ότι δεν ενδιαφερόμαστε πραγματικά για τα έντομα" σημειώνει. "Μας ενδιαφέρουν μόνο οι μέλισσες (επειδή τις χρειαζόμαστε) και οι πεταλούδες (επειδή είναι όμορφες). Ωστόσο, τα λιγοστά είδη που έχουμε παρακολουθήσει στενά παρουσιάζουν μεγάλη μείωση πληθυσμών" τονίζει. Μείωση ανάλογη με αυτή που παρουσιάζουν σήμερα και τα πουλιά. Ποιος θα έχει σειρά αύριο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου