Φθινοπωρινή Ισημερία

Και ενώ όλοι είμαστε αγκιστρωμένοι στον μικρόκοσμό μας, στον ουρανό και γενικότερα στον «κόσμο» που μας περιβάλλει, τα φυσικά φαινόμενα κρατούν τον αέναο ρυθμό τους….

Στις 23 Σεπτεμβρίου 2010, και περί την 06.00 ώρα Ελλάδος, ο Ήλιος θα βρίσκεται στο φθινοπωρινό ισημερινό σημείο, ή αλλιώς έχουμε την φθινοπωρινή ισημερία, ενώ στις 12.20΄ ώρα Ελλάδος, έχουμε την Πανσέληνο του Σεπτεμβρίου.

Ισημερία είναι το ημερονύκτιο, κατά το οποίο έχουν ίση διάρκεια η μέρα και η νύχτα. Είναι διαρκές φαινόμενο στον ισημερινό της Γης και συμβαίνει δύο φορές το χρόνο.
Την πρώτη φορά στις 21 Μαρτίου, έχουμε την εαρινή ισημερία και τη δεύτερη φορά, στις 23 Σεπτεμβρίου, έχουμε τη φθινοπωρινή ισημερία.

Πολλοί λαοί, υιοθετούν τελετουργίες την εβδομάδα της Ισημερίας, 3 ημέρες πριν και 3 ημέρες μετά, προσπαθώντας να μεταλάβουν την ενέργεια που εκλύεται από το σημαντικό αυτό σημείο της αλλαγής των εποχών. Για τους Ιάπωνες πχ η ημέρα της Φθινοπωρινής Ισημερίας είναι Εθνική γιορτή και ημέρα μνήμης των νεκρών συγγενών.

Στις Ισημερίες, ο Ήλιος κινείται κατά μήκος του ορίζοντα. Στο Βόρειο Πόλο ο Ήλιος ανατέλλει στις 21 Μαρτίου και δύει στις 22 Σεπτεμβρίου. Η κατάσταση αντιστρέφεται για το Νότιο Πόλο.

Ο άξονας περιστροφής της Γης έχει κλίση 23 μοίρες και 5 πρώτα αναφορικά με την Εκλειπτική, αυτό είναι το τροχιακό επίπεδό της, όσον αφορά τον Ουράνιο Ισημερινό και η μέγιστη γωνιακή απόσταση του Ήλιου από τον Ουράνιο Ισημερινό είναι 23,5 μοίρες.

Ο Ήλιος φθάνει στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο στις 21 Δεκεμβρίου και είναι το ελάχιστο κομμάτι της ημερήσιας πορείας του όλο το έτος, είναι η ημέρα που έχει το πιο λίγο φως την ημέρα και χαρακτηρίζει την αρχή της εποχής του χειμώνα για το βόρειο ημισφαίριο. Δεν σηκώνεται ψηλά και οι ακτίνες του πέφτουν στο έδαφος με μικρή γωνία το μεσημέρι κι έτσι οι σκιές είναι μακριές.

Στο Θερινό Ηλιοστάσιο ο Ήλιος φθάνει στις 21 Ιουνίου και είναι το μεγαλύτερο μέρος της ημερήσιας πορείας της επάνω από τον ορίζοντα όλο το έτος, είναι η ημέρα με το περισσότερο φως την ημέρα και χαρακτηρίζει την αρχή της εποχής του καλοκαιριού για το βόρειο ημισφαίριο. Στο Θερινό Ηλιοστάσιο οι σκιές το μεσημέρι είναι πολύ κοντύτερες επειδή ο Ήλιος είναι πολύ ψηλά υπεράνω του ορίζοντα.
Οι εποχές είναι αντίθετες για το νότιο ημισφαίριο, ενώ στις δύο πολικές και την τροπική ζώνη, δεν υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση εποχών.

Ο εντοπισμός των ηλιοστασίων, αποτελεί μία γνώση που μπορεί να ανιχνευτεί σε πολύ αρχαίες εποχές. Μνημεία που η σκοπιμότητα της κατασκευής τους αποτελούν ένα αίνιγμα μέχρι και σήμερα, φαίνεται πως είναι κατασκευασμένα με τρόπο τέτοιο που να λαμβάνει υπόψη του αστρονομικά φαινόμενα όπως αυτά των ηλιοστασίων.

Δύο τέτοια μνημεία της αρχαιότητας είναι το Stonehenge της Αγγλίας και το Newgrange της Ιρλανδίας, στα οποία κάθε χρόνο συγκεντρώνονται χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο (στο Stonehenge για το θερινό και στο Newgrange για το χειμερινό ηλιοστάσιο) για να παρακολουθήσουν τα συμβολικά μηνύματα του φωτός, που είναι αποτυπωμένα στην κατασκευή των μνημείων αυτών εδώ και χιλιάδες χρόνια.