H μπαλάντα της φυλακής του Ρέντιγκ

Μα κι ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει,
και πρέπει αυτό απ’ όλους ν’ακουστεί.
Άλλοι με κολακεία σε σκοτώνουν
κι άλλοι με ματιά φαρμακερή.
Μ’ ένα φιλί σκοτώνουν οι δειλοί,
κι οι γενναίοι άνδρες με σπαθί.


Νέοι σκοτώνουν άλλοι την αγάπη τους
κι άλλοι σαν γενούνε γέροι.
Με χέρι Λαγνείας άλλοι τήνε πνίγουνε
κι άλλοι με Πλούτου χέρι.
Κι επειδή πιο γρήγορα παγώνει έτσι το κορμί,
οι πονόψυχοι σκοτώνουν με μαχαίρι.


Άλλοι για λίγο ερωτεύονται κι άλλοι για πολύ.
Άλλοι τον Έρωτα πουλάνε κι άλλοι τον αγοράζουν.
Άλλοι με βουρκωμένα μάτια τον σκοτώνουνε
κι άλλοι βουβοί τον αφανίζουν.

Κι ενώ ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει,

όλοι ωστόσο δεν πεθαίνουν.

……

Μαύρα μεσάνυχτα πάντα είχαμε μες στην καρδιά μας,

και στο κελί μας μέσα αυγή,

και τον τροχό γυρίζαμε και ξεφτίζαμε το σχοινί,

ο καθείς στην Κόλασή του μέσα την ατομική.

Μα είναι πολύ πιο τρομερή η σιωπή

από καμπάνας μπρούτζινης αντήχηση βροντερή.

……

Ποτέ δεν είδα άνθρωπο ν’αγναντεύει,

με λαχτάρα τόση στη ματιά,

αυτό που οι κατάδικοι ονομάζουν ουρανό,

την οθόνη εκεί ψηλά τη θαλασσιά,

και κάθε συννεφάκι που αρμενίζει

όμοιο με πλεούμενο με ασημί πανιά.

……

Δεν ξέρω αν οι νόμοι είναι άδικοι

ούτε και δίκαιοι αν είναι ή σωστοί,

μα κείνο που όλοι οι καταδικασμένοι το γνωρίζουνε,

είναι πως δεν μπορούν τα τείχη να περάσουν ζωντανοί,

και πως κάθε μέρα σαν χρόνος μοιάζει,

χρόνος δίχως τέλος και αρχή.

……

Yet each man kills the thing he loves

By each let this be heard

Some do it with a bitter look

Some with a flattering word 

The coward does with a kiss

The brave man with a sword»

Όσκαρ Ουάιλντ (Ένα ποίημα που περιέχει σκοτεινιά και θλίψη, ελπίδα και μεγαλείο. Ο έρωτας για έναν άνθρωπο, για τη ζωή, ακόμα και για τον ουρανό που μπορεί να βλέπει κανείς λίγα λεπτά μόνο κάθε μέρα σε μια βόλτα στην αυλή της φυλακής, στην αυλή του σπιτιού, πίσω από το παράθυρο μιας πολυκατοικίας, πίσω από τη δική μας προσωπική φυλακή.- Εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος)

ΠΗΓΗ : solutioperfecta.com