H είσοδος έχει επώδυνο αντίτιμο. Ωστόσο, η πλατεία είναι κατάμεστη από άτομα κάθε ηλικίας. Κάθονται και στους διαδρόμους, άλλοι στέκονται όρθιοι. Η ατμόσφαιρα βαριά, στα όρια της δύσπνοιας.
Το έργο έγινε διάσημο σε όλο τον κόσμο. Το υπογράφει κάποιος Κάφκα. Διαχρονικός συγγραφέας, λένε, οικουμενικός. Η σκηνοθεσία και τα σκηνικά είναι προϊόν ομαδικής δουλειάς. Ο χώρος της δράσης, εξαιρετικά ευρύχωρος. Στο βάθος, ένα τεράστιο πανό, με κολάζ από γεγονότα και εμβληματικές φιγούρες των αιώνων.
Αρχαίοι, μάχες, θρίαμβοι και σκλαβιές. Φουστανελοφόροι, πολιορκίες, έξοδοι. Βασιλιάδες, συμμαχίες, πόλεμοι στη σειρά, άφθονο αίμα. Εμφύλιες συγκρούσεις. Μια χώρα που μεγαλώνει και ψηλώνει. Μάρμαρα που κακιά σκουριά δεν τα πιάνει.
Στο κέντρο της σκηνής, ένα μεγάλο τραπέζι. Κάθονται άνθρωποι που φωνασκούν, χειρονομούν, δείχνουν να τσακώνονται. Θα υπάρχουν πολλά που τους χωρίζουν.
Ενας άνδρας όρθιος, λιπόσαρκος με μαύρα φλογερά μάτια, φοράει γκρίζο κοστούμι. Αυτοσυστήνεται ως κύριος Κ. Τίποτε άλλο. Είναι ο αφηγητής. Η φωνή του σκληρή, απόμακρη, σε παγώνει. Σχολιάζει λιτά, ωμά, όσα βλέπουμε επί σκηνής.
Ανθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια. Βουτούν μέσα στους.......κάδους. Δίπλα κρέμονται σακούλες με τρόφιμα. Τρίμματα συμπόνιας. Περνούν μελαψοί μαραθωνοδρόμοι σπρώχνοντας καροτσάκια κατάφορτα από μέταλλα.
Παρακάτω συσσίτια, πλαστικά κεσεδάκια. Μερίδες ημερήσιας ανακούφισης. Εξω από ένα δημοτικό σχολείο, ένα φορτηγάκι. «Βρεφοκομείο Αθηνών». Ηρθε το φαγητό.
Πεζοδρόμια με οσμή απόπατου. Ενα παιδί μόνο από κόκκαλα αδιαφορεί για τους περαστικούς που κρατούν τη μύτη τους. Στρέφει μια σύριγγα στον εαυτό του.
Καλοντυμένος κύριος σταματάει άγνωστό του. Ψιθυρίζει παρακλητικά: «Ο,τι μπορείτε για τα φάρμακα της γυναίκας μου».
Μια ταμπέλα: «Επίδομα ανεργίας». Ουρές από ετερόκλητους ανθρώπους.
Ενας γέροντας αιμόφυρτος στα σκαλιά του σπιτιού του, ερχόταν από την τράπεζα. Τον τσάκισαν. «Ούτε πρόλαβα να τους δω, παιδάκι μου». Κάποιοι άλλοι, χωρίς πρόσωπα, σακάτεψαν ένα μαυρούκο τζαμοκαθαριστή.
Η πιτσαρία της γειτονιάς δέχθηκε επίσκεψη από ένοπλα σαρκοβόρα. Μα πόσοι είναι;
Σε εφορίες και ΔΕΗ αδιαχώρητο. Για διακανονισμούς ή «δηλώνω αδυναμίαν».
Στη σειρά: «Ενοικιάζεται». «Διάλυση λόγω λουκέτου». Ο μυστηριώδης κύριος Κ. έρχεται μπροστά. Εχει τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος. Πίσω του στο τραπέζι ο καβγάς μαίνεται, οι λέξεις αλληλοαλέθονται.
Η φωνή του αφηγητή λυγίζει: «Διαβάζω επιστολή συμπάθειας του από μηχανής θεού για εσάς...».
Η πλατεία αδειάζει υπό συνθήκες ζόφου, συνωστισμού. Διάχυτη μια κατανυκτική συμπόνια του ενός για τον άλλον.
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου