Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις

Ο ΘΕΣΜΟΣ των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) δεν εντάσσεται στις ελληνικές εφευρέσεις• τέτοιες δρουν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Στη χώρα μας, όμως, διεκδικούν ορισμένες πρωτοτυπίες, με πρώτη και βασικότερη την έλλειψη κάθε ελέγχου του έργου τους και, επομένως, των ποσών που δαπανούν.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ, φυσικά, για δημόσιο χρήμα, το οποίο προσφέρεται αφειδώς εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία στις 528 οργανώσεις που είναι καταγεγραμμένες μόνο στην αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών. Ο αριθμός εντυπωσιάζει, καθώς ο αντίστοιχος σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι μόλις το ένα τρίτο. (Για παράδειγμα, στην Ολλανδία και τη Δανία δεν υπάρχουν περισσότερες από 200.)

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ αριθμός δεν είναι το μόνο αξιοπερίεργο στοιχείο. Ιδού ακόμη ένα: σύμφωνα με το νόμο του 1999, που διέπει τη λειτουργία τους, οι ΜΚΟ είναι μη κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, που έχουν αντικείμενο «την παροχή… επείγουσας ανθρωπιστικής, επισιτιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας προς τους πληθυσμούς αναπτυσσόμενων χωρών». Στον κατάλογο, όμως, που δημοσίευσε η «Ε», υπάρχει οργάνωση υπό τον τίτλο «Φιλόπτωχος Αδελφότης Κυριών» μιας ελληνικής πόλης. Ή μια άλλη με τον τίτλο «Ασκούμενοι Δικηγόροι».

ΟΠΟΤΕ προκύπτει το εύλογο ερώτημα τι σχέση έχουν τέτοιες οργανώσεις με το αντικείμενο που προσδιορίζεται στο νόμο. Είναι προφανές ότι, όπως συμβαίνει συχνά στην ελληνική πραγματικότητα, κάποιοι εκμεταλλεύονται τα παράθυρα του νόμου για να απορροφούν κάποιες χιλιάδες ή και εκατομμύρια ευρώ από τα κρατικά ταμεία. Φυσικά, για να γίνεται αυτό, χρειάζεται και η κατάλληλη συνδρομή πολιτικών, οι οποίοι -το λιγότερο- συντηρούν έτσι την πολιτική πελατεία τους.

ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΣΑ που έχουν δοθεί μέχρι στιγμής δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα. Μόνο την περίοδο 1999-2004 άγγιξαν τα 70 εκατομμύρια ευρώ. Και πέρσι, χρονιά σκληρής λιτότητας, δόθηκαν 5,7 εκατ. ευρώ. Περισσότερο όμως και από τα ποσά σκανδαλίζει η απουσία κάθε ελέγχου. Οπως ομολογούν σήμερα αρμόδιοι του υπουργείου Εξωτερικών, ενώ οι οργανώσεις αυτές είναι υποχρεωμένες να υποβάλλουν κάθε έξι μήνες εκθέσεις προόδου, αυτό γίνεται σε δύο χρόνια. Κι αν γίνει.

ΑΠΟΔΟΣΗ λογαριασμού δεν γίνεται. Φυσικά ούτε λόγος για έλεγχο του έργου το οποίο αναλαμβάνουν να προωθήσουν σε αναπτυσσόμενες χώρες. Με αποτέλεσμα να έχουν διαπιστωθεί και κωμικά φαινόμενα. Οπως μια οργάνωση που είχε αναλάβει να κατασκευάσει ένα φράγμα σε χώρα της Αφρικής και κατασκεύασε, τελικά, μια στέρνα. Αυτή η οργάνωση είχε χρηματοδοτηθεί με αρκετά εκατομμύρια.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ασφαλώς και οργανώσεις που έχουν επιτελέσει σοβαρό έργο, το οποίο ανταποκρίνεται στο σκοπό της ίδρυσής τους και είναι καθ' όλα εντάξει με τα οικονομικά τους. Για να μην τις παίρνει, λοιπόν, όλες η μπάλα, είναι επιτέλους καιρός να γίνεται ο απαραίτητος έλεγχος. Για να μην καίγονται και τα χλωρά μαζί με τα ξερά.

Πηγή : www.enet.gr