Μέσα στον ορυμαγδό των κακών ειδήσεων, τον Ρουβίκωνα της τρίτης δόσης, τον ελλειμματικό προϋπολογισμό, τα επιπλέον μέτρα, την απειλή για νέες περικοπές μισθών και απολύσεις, την εκτίναξη της ανεργίας, τα παιχνίδια με τα spreads, τα εταιρικά χτυπήματα, τη ρετσινιά των greek statistics, τα ακατάπαυστα σενάρια για ελεγχόμενη χρεοκοπία, η δημοσιοποίηση των γάμων του Ουίλιαμ Ουίνδσορ με την Κέιτ Μίντλετον πήρε τον χαρακτήρα της πρώτης δόσης από τα εκείνα παραισθησιογόνα, από εκείνα τα αποχαυνωτικά καταπότια που επιφυλάσσονται αιώνες τώρα για τα εξουθενωμένα ποίμνια.
Εφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις κάλυψαν την είδηση με όλες τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες της γνωριμίας, της 7χρονης σχέσης τους, των αρραβώνων στην Κένυα, του δακτυλιδιού της Νταϊάνα που προσέφερε ο Ουίλιαμ στην Κέιτ, της κοινωνικής θέσης της νύφης, της στάσης του παλατιού και η ιστορία δεν έχει τέλος. Αφθαρτη ψυχαγωγία, καμωμένη από τη στόφα του ονείρου για συνειδητή βουλιμική κατανάλωση. Γιατί, είναι αμφίβολο αν υπήρξαν πολλοί που να έπεσαν πάνω στην είδηση και να απέσυραν το βλέμμα, να μη θέλησαν να κολλήσουν, περιπαιχτικά έστω, ακόμη και επικριτικά, το μάτι στην ασημοκαπνισμένη κλειδαρότρυπα.
Αλλη μια ευκαιρία σε περίοδο απελπιστικού οικονομικού αδιεξόδου, αφόρητης αγωνίας για το αύριο, συντριπτικής κοινωνικής πίεσης, για να δραπετεύσει ο κοινός θεατής-αναγνώστης-καταναλωτής στους χλοερούς τόπους ενός όχι τόσο άπιαστου υπερπέραν. Για να χαλαρώσει μέσα από τη νοερή συναναστροφή με πρόσωπα μεταξύ πραγματικού και ενός φανταστικού που δεν προβάλλεται στον ουρανό, αλλά είναι εγκατεστημένο στη γη. Ξεκοκαλίζοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια, αναψηλαφεί εικονικά αυτό που δεν μπορεί να καταναλώσει έμπρακτα. Μισοανοίγει τις βαριές πόρτες των βασιλικών απολαύσεων. Αποσπάται για δευτερόλεπτα από......τη δική του καθημερινότητα.
Κανένας κίνδυνος να παγιδευτεί, μαγεμένος από τα λαμπερά δρώμενα, σε ένα είδος διαρκούς υπνοβασίας. Αν κάτι διασκορπίζει τη σκέψη μας, τη ζωτικότητά μας, δεν είναι τα πριγκιπικά παντρολογήματα. Δεν είναι αυτά που μας προτρέπουν σε μίμηση, που από τη μία θρέφουν και από την άλλη κάνουν τη ζωή μας να ατροφεί. Την πορεία μας τροχιοδρομούν τα χιλιάδες άλλα, περισσότερο καθημερινά, καταναλωτικά πρότυπα. Πάνω σε αυτά θεμελιώνονται οι σύγχρονες κοινωνίες, αυτά συνθέτουν τους μύθους της ιδιωτικής ολοκλήρωσης, της ιδιωτικής ευτυχίας. Αυτά παρέχουν στην καθημερινή μετριότητα, το φανταστικό της αντιστάθμισμα.
Ωστόσο, οι πριγκιπικοί γάμοι είναι το πιο ερεθιστικό στερεότυπο στη διεθνή κοσμικογραφία, η κορωνίδα των κοινωνικών ειδήσεων. Πάνω τους «χτίζεται» ήδη μια τεράστια αγορά – στοιχημάτων, σουβενίρ, τουρισμού... Η ένωση του Ουίλιαμ και της Κέιτ θα αποφέρει, εκτιμάται, στη βρετανική οικονομία, πάνω από 730 εκατ. ευρώ. Η σύγχρονη «κιβωτός» όπου διατηρείται η «ποικιλία» του μοναρχικού είδους ανοίγει και, για μήνες, η καθημερινή ειδησεογραφία θα εμβαπτίζει το ρεαλιστικό παρόν στον ξεφτισμένο, αλλά διαρκώς αναγεννημένο από τις στάχτες του, χρυσοφόρο βασιλικό μύθο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου