Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Η Εκδίκηση της Φύσης...!

Μπορείς να σταθείς μπροστά σε έναν κυκλώνα και να του πεις «sorry, η κυβέρνηση δεν θέλει να μας σαρώσεις σήμερα». Φυσικά. Μόνο που εκείνος δεν πρόκειται να αλλάξει δρομολόγιο. Οι κύκλοι της ριζοσπαστικής οικολογίας συνήθιζαν, με ευφυολογήματα σαν κι αυτό, να σαρκάζουν τη στενοκεφαλιά των πολιτικών και οικονομικών ελίτ στη διαχείριση των περιβαλλοντικών ζητημάτων. Μια διαχείριση που αποδεικνύεται τόσο μυωπική και καταστροφική, όσο είχε καταγγελθεί εδώ και δεκαετίες από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Οι επιστήμονες προειδοποιούσαν και οι κυβερνήσεις εκώφευαν. Τώρα η συχνότητα -και όχι τόσο η δριμύτητα- των ακραίων καιρικών φαινομένων επιβεβαιώνει τις επιστημονικές ανησυχίες για το κλίμα.


Τα ακραία καιρικά φαινόμενα που καταγράφονται το φετινό καλοκαίρι, «κάνουν ορατές τις κλιματικές αλλαγές με βίαιο και τραγικό τρόπο» σύμφωνα με τον Ζαν-Πασκάλ Ιπερσέλ, αντιπρόεδρο της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για Κλιματική Αλλαγή (IPCC).
Επιτυχείς προγνώσεις
Οι καταστροφικές πλημμύρες στο Πακιστάν, την Κίνα και την Α. Ευρώπη, σε συνδυασμό με τα κύματα καύσωνα που ανέβασαν σε ιστορικά ρεκόρ τις καλοκαιρινές θερμοκρασίες στη Δυτική Ευρώπη και τη Ρωσία, «συμβαδίζουν απόλυτα με τις στατιστικές προγνώσεις της IPCC, και επιβεβαιώνουν όσα πιστεύει για την κλιματική αλλαγή το 99% των επιστημόνων» λέει ο Ομάρ Μπαντούρ του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού.
Για τους ερευνητές, αυτή η αλληλουχία των ακραίων καιρικών φαινομένων κατά μήκος της ευρασιατικής παγκόσμιας ηπείρου συνθέτει ένα νέο μετεωρολογικό πρότυπο που δείχνει τι περίπου πρέπει να περιμένουμε από εδώ και πέρα: συχνότερη εμφάνιση υψηλών θερμοκρασιών και ισχυρών βροχοπτώσεων.
Ηδη, το 2010 είναι η θερμότερη χρονιά από καταγραφής μετεωρολογικών δεδομένων, ενώ στη ρωσική περίπτωση ο καύσωνας έσπασε όλα τα ιστορικά ρεκόρ όχι μία αλλά πέντε φορές μέσα σε 11 ημέρες, σε ένα από τα «σημαντικότερα καιρικά φαινόμενα όλων των εποχών».
Οι αναλυτές λένε ότι αν θέλουμε να δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα τα δούμε όλα -η μόνη άμεσα αντιληπτή διάσταση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής είναι οι εικόνες των καταστροφών.
Υπάρχει και μία άλλη διάσταση, λιγότερο ορατή αλλά εξίσου σημαντική. Είναι οι γεωπολιτικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ξεκάθαρα παραδείγματα μας έδωσαν οι περιπτώσεις του Πακιστάν, την Κίνας και της Ρωσίας.
Στην Κίνα οι πλημμύρες πνίγουν το δημόσιο προϋπολογισμό προκαλώντας ζημιές που προς το παρόν ξεπερνούν τα 6 δισ. δολάρια, στο Πακιστάν η (όποια) κοινωνική συνοχή και δημόσια ασφάλεια παρασύρονται από τα λασπόνερα μέσα στα οποία Αμερικανοί και Ταλιμπάν συναγωνίζονται για πολιτική επιρροή στην πολύπαθη χώρα, ενώ στη φλεγόμενη Ρωσία επιβλήθηκε απαγόρευση της εξαγωγής σιτηρών για να διαφυλαχτεί η εσωτερική επάρκεια, με αποτέλεσμα να αυξηθεί κατά 90% η τιμή των σιτηρών διεθνώς. Πρόκειται για υπόμνηση ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα κινητοποιούν μηχανισμούς αστάθειας και συγκρούσεων σε τοπικό και διεθνές περιβάλλον.
Οπως σημειώνει η βρετανική «δεξαμενή σκέψης» Royal United Service Institute, «στις επόμενες δεκαετίες η κλιματική αλλαγή, αν δεν ελεγχθεί, θα έχει επιπτώσεις στη διεθνή ασφάλεια παρόμοιες με εκείνες των παγκοσμίων πολέμων, αλλά με διάρκεια αιώνων, όχι ετών».
Ρυπαντές με επίγνωση
Ακόμη και οι ΗΠΑ, ο δεύτερος μετά την Κίνα ρυπαντής της ατμόσφαιρας και επίμονα αρνητής των διεθνών συνθηκών ελέγχου των καυσαερίων, έχουν επίγνωση των απειλών αυτών: ο Τόμας Φίνγκαρ, πρόεδρος του διαβόητου Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών των ΗΠΑ, της υπερ-υπηρεσίας που συντονίζει τη δράση των 16 αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, κατέθεσε στο Κογκρέσο ότι «αν αφεθεί ανεξέλεγκτη η κλιματική αλλαγή, θα επηρεάσει σημαντικά την εθνική ασφάλεια και θα πυροδοτήσει προβλήματα σε ευαίσθητες περιοχές όπως η υποσαχάρια Αφρική και η Μ. Ανατολή».
Στο μεταξύ, ακόμη μία διεθνής σύνοδος για το περιβάλλον, αυτή τη φορά στη Βόνη, ολοκλήρωσε τις εργασίες της στις 6 Αυγούστου. Αποτέλεσμα; Μηδέν, όπως πάντα. Οργισμένοι οικολόγοι διαδηλωτές δεν πίστευαν ότι ακόμη και τώρα οι κυβερνήσεις δεν αναζητούν συμβιβασμούς, αλλά καταθέτουν απαιτήσεις.
Ετσι, το παλιό ευφυολόγημα με τον κυκλώνα, γίνεται σήμερα εφιάλτης, καθώς η ανθρωπότητα δεν στέκεται αλαζονική μπροστά του, αλλά έχει παρασυρθεί στη δίνη του.
Του ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗ-enet.gr-14/8/2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου