Είναι ήρεμη. Γλυκιά και χαμογελαστή. Η Μύρτις, το 11χρονο κοριτσάκι από την αρχαία Αθήνα, αποχαιρέτησε όμως τούτο τον κόσμο μέσα σε αγωνία, με πόνους, άρρωστη από τον λοιμό που έπληξε την πόλη-κράτος στην αρχή του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Οι επιστήμονες την παρουσίασαν επίτηδες χωρίς την αγωνία της ασθένειας και του θανάτου, με «ένα ελαφρύ μειδίαμα που προσδίδει την αίσθηση εσωτερικής γαλήνης και αταραξίας». Το κοινό την είχε δει την άνοιξη στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας. Από 13 Σεπτεμβρίου στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο θα λειτουργήσει περιοδική έκθεση με τίτλο «Μύρτις: Πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν».
Το κρανίο της Μύρτιδος αποτελεί εύρημα της Εφης Μπαζιωτοπούλου-Βαλαβάνη, αναπληρώτριας προϊσταμένης της Γ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Αθηνών. Το εντόπισε στον λεγόμενο «τάφο του λοιμού» στον Κεραμεικό, κατά τις ανασκαφές του Μετρό.
«Μια εικόνα πανικού που εκδηλώνεται με μια πρωτοφανή προς τους νεκρούς συμπεριφορά, με το στοίβαγμα των μολυσμένων πτωμάτων σε έναν λάκκο», περιγράφει το εύρημα η κ. Μπαζιωτοπούλου. Η Μύρτις με την τόσο μικρή ζωή βοήθησε να μάθουμε ποιο ήταν το μικρόβιο που σκόρπισε τον θάνατο στην αρχαία Αθήνα.
Ο Μανώλης Παπαγρηγοράκης, που παραχωρεί και το πρόπλασμα της μικρής Αθηναίας, έκανε την έρευνα στα δόντια της, και σε δόντια άλλων σκελετών που εντοπίσθηκαν στην ανασκαφή της Γ’ ΕΠΚΑ, και βρήκε πως ήταν ο τυφοειδής πυρετός.
«Πριν αρρωστήσει και μέχρι τα 6-7 της χρόνια ζούσε μάλλον στον γυναικωνίτη μαζί με τα αδέλφια της, αγόρια και κορίτσια, έπαιζε εφεδρισμό και τραμπάλα, με τα κατοικίδια, κυρίως πουλιά και σκύλους, ενώ είχε επιπλέον κούκλες», σημειώνει ο κ. Παπαγρηγοράκης. «Ανατρεφόταν με παραμύθια και παιχνίδια, ενώ από το 7ο έτος τους τα αγόρια πήγαιναν στο σχολείο και τα κορίτσια μάθαιναν στο σπίτι στοιχειώδη ανάγνωση και γραφή από τη μητέρα τους, αλλά και να υφαίνουν, να κεντούν και να διευθύνουν το νοικοκυριό».
«Θεωρούμε ότι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο αποτελεί τον κατ’ εξοχήν φυσικό χώρο για τη Μύρτιδα», αναφέρουν από την πλευρά τους οι διοργανωτές. «Η φιλοξενία της για το Μουσείο, που εκθέτει πλήθος επιτάφιων γλυπτών και αναγλύφων, συμβολίζει μια σύγχρονη «Δεξίωση».
Μοιάζει να είναι η μεταφυσική συνάντηση της Μύρτιδος με τα κορίτσια και τα αγόρια του Μουσείου, την Αριστίλλη, τη Μνησαγόρα, τον Δίκαιο ή τον Νικοχάρη, που απεικονίζονται στις επιτάφιες στήλες. Μνημεία και μνήματα του 5ου αι. π.Χ., επώνυμα κι ανώνυμα, ζωντανεύουν και συνομιλούν μαζί μας μέσα από το πρόσωπο της μικρής Μύρτιδος. Μας υπενθυμίζουν την κοινή ανθρώπινη μοίρα, τον θάνατο, αλλά ταυτόχρονα και την ήττα του θανάτου μέσω της μνήμης. Δεν είναι τυχαίο ότι η Μύρτις ανακηρύχτηκε «Φίλος των στόχων της Χιλιετίας» από τον Ο.Η.Ε.
Αγγελική Κώττη-ethnos.gr-31/8/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου